อาวรณ์

    แม้คืน จะผ่านผัน

แม้วัน จะผ่านพ้น

เนิ่นนาน ยิ่งทุกทน

ความเหงา เข้ารุกราน

     ความเดีม ไม่เคยลบ

แม้จบ ไปนานแล้ว

ไม่มี แม้วี่แวว

ว่าจะลืม เธอได้เลย

     “ ตัดใจ ” ในวันนั้น

น้ำตา แทบจะไหล

อกหัก ชอกช้ำใจ

อ่อนไหว เสียเหลือเกีน

      ยิ่งห่าง ยิ่งคิดถึง

ยิ่งไกล ยิ่งไฝ่หา

ต้องหลับ ทั้งน้ำตา

ทุกคืน ในห้องนอน

     ทนอยู่ กับความเหงา

ทนเสร้า กับความหลัง

ทนเจ็บ เพียงลำพัง

ทั้งๆ ไม่ต้องการ

     อยากลืม ยิ่งคิดห็น

อยากจบ ยิ่งห่วงหา

อยากลบ ยิ่งติดตา

อนิจจา ใจของเรา

     นี้ละหนอ ความรัก

ใครว่า มีแต่หวาน

ทั้งเจ็บปวด ทรมาน

ก็รวมกัน ในอันเดียว

    รุ่มร้อน ดั่งไฟเผา

ทั้งเหน็บหนาว ปานน้ำแข็ง

เจ็บปวด เหมือนถูกแทง

หมดแรง เหมือนจะตาย

     จำไว้ ใครมีรัก

ไม่อกหัก ก็สมหวัง

ตอนรัก...ก็ สุขเสียจัง

พอผิดหวัง..ก็ แสนระทม.

Mr. แชม.